Verslag van de Inwooncursus in Zeewolde

Vorig jaar hebben wij voor het eerst kennisgemaakt met de inwooncursus van Domus Medica en dit smaakte duidelijk naar meer. Uiterst deskundige sprekers en ernstige, goed onderbouwde thema's wisten mij te bekoren maar evenzeer de ruimte voor humor, voor muziek en de aandacht die besteed werd aan de kinderen en de partner.

Blijkbaar deelden een groot aantal collegae dezelfde mening, want heel wat bekende gezichten waren opnieuw van de partij, dit keer in Centerparcs De Eemhof in Zeewolde (Nl).

Alles over ORL

Hooggespannen verwachtingen inlossen is niet vanzelfsprekend maar de hele ploeg van de inwooncursus heeft ons niet teleurgesteld. Dit keer geen piercings of tatoeages op het menu, wel een hele rits thema's in de ORL-sfeer: van wat we ooit op school geleerd hebben, over het ABC bij kleine kinderen (leer je kind te snuiten en hou ze weg van apennootjes - paracetamol is nog steeds eerste keuze bij pijn en/of koorts), de logopedische hulpverlening, de problemen met de sinussen tot de urgenties in de ORL-branche. Ook het zelf praktisch inoefenen van laryngoscopie en EBM rond acute luchtweginfecties passeerden de revue.

De kunst van het ademhalen

Het begin heb ik helaas gemist, maar naar verluidt zingen de aanwezige collegae en hun partners nu met veel meer gevoel na de houdings- en ademhalingstips die ze die eerste avond werden aangereikt. Eén van de werkgroepen later op de week heeft mij op dit domein ook aardig wat bijgebracht. Je lichaam als klankkast gebruiken en de stembanden als instrument, ruim inademen en sterk uitademen... Zou Andrea Bocelli ook zo begonnen zijn? Wie klaar en helder wil spreken moet dom kijken, vrouwen zijn door hun hogere stemmen gevoeliger voor stemproblemen, spreken moet vanzelf gaan en een mooie stem is niet noodzakelijk een goede stem, een kurk tussen de lippen leert je beter te articuleren en via de berenzit oefen je de buikspieren die oh zo belangrijk zijn bij het creëren van een voller en mooier stemgeluid. Deze tips komen niet van mij, maar van de stemcoach van de Vlaamse nieuwslezers...

Tinnitus en Michel Follet

Tinnitus en hyperacusis hebben voor mij niet veel geheimen meer... Neen, het zijn geen striphelden maar lastige en vervelende auditieve (neven)verschijnselen die geïllustreerd werden door een boeiende en doorleefde getuigenis van Michel Follet. Valt er met tinnitus nog te leven, dan blijkt vooral hyperacusis in zijn belevenis een lastige klant te zijn. Relativeren van deze problemen, de geest leegmaken in de natuur en/of door te lopen blijken hem zeer erg te helpen. Het heeft geen enkele zin om zich te fixeren op de zoemende, fluitende en galmende geluiden in het hoofd en hij koppelt daaraan meteen een pleidooi voor een degelijke geluidsopvoeding op school. Knusse en stofferige lokaaltjes in plaats van de kilte en koelte in de moderne architectuur...

Snurrrrrken

Wat vooral een nachtmerrie moet zijn voor mensen zoals Michel Follet, is het aanhoren van de talrijke snurkende medemensen. Over dit probleem en de bijhorende problematiek van slaapapneu werd ook het een en ander uitvoerig uit de doeken gedaan. CPAP blijkt bij heel wat patiënten hevige weerzin op te wekken en weerhoud je dus alleen voor de ernstige gevallen. De ernst van OSAS  (obstructief slaapapneusyndroom) wordt uitgedrukt in een zogenaamde AHI (apneu-hypopneu-index), het gemiddelde aantal apneus en hypopneus per uur slaap. Een AHI van >30/uur blijkt ernstig OSAS te zijn. Gelukkig houden velen het bij een AHI <5/uur en blijft het leed beperkt tot sociaal acceptabel snurken... Op maat gemaakte, regelbare antisnurkbeugels (MRA's) werken duidelijk beter dan de goedkopere varianten en ook chirurgie is een mogelijke behandelwijze. En neen, een UPPP is niet stotteren, maar de meest uitgevoerde ingreep bij OSAS voor wie het nog niet zou weten.

Stotteren

Dit jaar was er opnieuw keuze tussen verschillende sessies die gelijktijdig aangeboden werden en helaas is kiezen in deze ook een beetje verliezen want het aanbod was uitermate boeiend. Logopedie bij kinderen was mijn eerste keuze: wist je dat 4% van de kinderen hees is door stemmisbruik? Dat duimzuigen tegen de leeftijd van vijf jaar moet stoppen? Dat het belangrijk is een taal te leren in een sociale context en niet uit een boekje? Ook over stotteren was heel wat interessants te vernemen:  het ontstaat vaak op héél jonge leeftijd (50% is jonger dan drie jaar), sneller bij meisjes want die kennen een snellere taalontwikkeling dan de jongens en er is een genetische predispositie. Als er een behandeling nodig is (in de ernstiger gevallen), dan is het best zo snel mogelijk (bij het jonge kind) te starten om het ontwikkelen van vermijdingsgedrag te voorkomen. Er kan dus wel degelijk wat aan gedaan worden en het beste is om de ouders van dichtbij in de behandeling te betrekken. Voor de wanhopigen onder ons bestaat er een ‘kissing stone' ergens in Ierland en alcohol doet het ook niet slecht bij deze problemen...

En verder...

Voor véél meer informatie over deze en andere thema's die behandeld werden, verwijs ik graag naar de website van Domus Medica:  http://inwooncursus.tenslotte.be/.  De permanente en uiterst ruime boekenstand van de inwooncursus is intussen helaas opgebroken...

... en dan ben ik nog vergeten te spreken over flowrider, zip wire,  meidenmorgen en de befaamde bungalow 646 (of was het 664?). Misschien dat ik het daar een volgende keer over kan hebben, samen met de vilten paashaasjes en de dromenvangers die de kleinsten onder ons geknutseld hebben. Meteen ook een oproep om interessante neventhema's als ‘la cucina italiana' en beeldhouwen een volgende keer niet links te laten liggen. Er was blijkbaar veel interesse voor deze nevenactiviteiten...

Een schitterend georganiseerde week kortom, met dank aan Corina, Sigrid, Annemie en al diegenen die ik hier vergeet te vernoemen en die zich krom geplooid hebben om het iedereen naar zijn zin te maken.  Velen zijn jullie dankbaar maar ik krijg de eer om de dankbaarheid bij deze te verwoorden.

En als de accreditering voor 2009 na het volgen van deze cursus meteen in orde is, wat wil een mens dan nog meer? Meerdere vliegen in één klap...

Tot volgend jaar!

Peter Hoffman

{gallery}fotos/iwc09{/gallery}