Op 1 december 2015 werd de 64-jarige huisarts Patrik Roelandt tijdens een huisbezoek door een van zijn patiënten vermoord. De dader was gekend bij de politie en had een crimineel verleden, waarvan zijn huisarts niet op de hoogte was. Voor Sophie Roelandt, dochter van Patrik Roelandt, en Ralph Pacqueu was dit de aanleiding om de Patrik Roelandt Anti-Agressie Groep (PRaag) op te richten. Op 21 mei 2016 lanceerde ook de nationale raad van de Orde der artsen een meldpunt om agressie tegen artsen in kaart te brengen.

Palliatieve zorg wordt beschouwd als een holistische benadering waarbij pijncontrole en zorg voor de lichamelijke, psychosociale en spirituele noden van de patiënt met een levensbedreigende ziekte centraal staan. Uit onderzoek blijkt dat veel patiënten met een levensbeperkende ziekte (niet alleen kanker) vanaf de diagnose geconfronteerd worden met toenemende multidimensionale noden en voordeel kunnen halen uit palliatieve zorg vroeg in het ziekteverloop.

Op 9 december 2014 lanceerden de Vlaamse professoren Huisartsgeneeskunde ‘Together we change’, een document dat de ambitie heeft om de conceptuele basis te zijn voor een overleg met alle actoren in de eerste lijn, in de brede gezondheids- en welzijnszorg en het beleid, met het oog op actie en verandering. Het document wordt door Domus Medica als basis voor gesprek gezien.

De overleggroep Curriculum van het Interuniversitair Centrum voor Huisartsenopleiding (ICHO) streeft ernaar om de masteropleiding huisartsgeneeskunde aan te passen aan de noden van studenten en jonge huisartsen. Dit onderzoek heeft tot doel om lacunes en overbodige aspecten in de master-na-masteropleiding huisartsgeneeskunde in Vlaanderen in kaart te brengen.

Aan de hand van een anonieme vragenlijst werden in tien huisartsenpraktijken patiënten bevraagd over de mate waarin ze folders lezen en/of meenemen uit de wachtzaal. Maar liefst 93% gaf aan wel eens een folder te lezen. De meeste patiënten vonden de folders ook goed verstaanbaar en niet overladen met medisch jargon.

De prevalentie van chronisch obstructief longlijden (COPD) wordt vaak onderschat, waardoor de behandeling pas in een vergevorderd stadium kan starten. Nochtans is de spirometrie, ook in de eerste lijn, een handig instrument om in een vroeger stadium COPD-patiënten op te sporen. In deze studie, gebaseerd op de case-finding methode, werden op die manier 30% nieuwe COPD-gevallen ontdekt, vooral bij actieve rokers van jonger dan zestig jaar.

Hoewel er duidelijke evidentie bestaat over de behandelbaarheid van hypertensie, diabetes, hypercholesterolemie, roken en obesitas, blijken deze risicofactoren bij veel patiënten nog niet of onvoldoende gediagnosticeerd, of zelfs helemaal niet behandeld. Deze studie ging na welke interventies huisartsen uit Overijse, Hoeilaart en Merchtem doen bij patiënten tussen 45 en 64 jaar die consulteren voor een preventief cardiovasculair onderzoek. Iets meer dan de helft van de deelnemende patiënten blijkt van zijn arts een interventie te krijgen.

Tot voor kort werden slechts weinig klinische studies over preventie van cardiovasculaire aandoeningen uitgevoerd op huisartsenniveau. Huisartsen waren bijgevolg genoodzaakt om zich te baseren op resultaten van onderzoek uitgevoerd in de tweede lijn. Deze vaststelling zette doctorandus Dirk Devroey aan om het pad te effenen voor observationeel onderzoek over dit onderwerp in de huisartsenpraktijk. De resultaten ervan staan beschreven in zijn doctoraal proefschrift. Marc Lemiengre, huisarts en hoofdredacteur van Huisarts Nu, levert hierop commentaar.

De redactie van Huisarts Nu ontving een lezersreactie van dr. Jef Van den Ende (Wilrijk) op het artikel ‘HIV-tests zonder medeweten van patiënten in België’ van V. Van Casteren, D. Devroey, A. Sasse et al., verschenen in Huisarts Nu 2004; 8:457-63. Wij publiceren ze hier samen met een antwoord van de auteurs en een beschouwing van professor Herman Nys, gewoon hoogleraar Medisch Recht aan de Katholieke Universiteit Leuven.

Hoewel er in België geen algemene wetgeving bestaat die de procedure rond HIV-tests regelt, kunnen artsen die een HIV-test uitvoeren zonder toestemming van de patiënt, burgerrechtelijk, strafrechtelijk en onder disciplinaire jurisdictie worden vervolgd. Deze studie ging na wat het aandeel van HIV-tests zonder toestemming van de patiënt is in de Belgische huisartsengeneeskunde en onderzocht de omstandigheden waarin dit gebeurt. Uit de resultaten blijkt dat meer dan 20 % van de preoperatieve, de voorhuwelijkse en de HIV-tests om administratieve redenen uitgevoerd worden zonder medeweten van de...