Elektronisch voorschrijven voor geneesmiddelen is sinds 1 januari 2020 verplicht, maar er zijn nog wel enkele knelpunten. Dit overzicht helpt enkele onduidelijkheden de wereld uit.

Via patiëntenportalen krijgen patiënten toegang tot (een deel van) hun medische gegevens. Het is meestal een toepassing die online geraadpleegd kan worden, na inloggen in het systeem.

In mei 2018 werd de Europese richtlijn ter bescherming van persoonsgegevens overal van kracht, met bijzondere aandacht voor patiëntengegevens. Hierdoor is het niet meer zo vanzelfsprekend om met collega’s kort informatie uit te wisselen, andere zorgverleners te contacteren om vragen te stellen rond een bepaald ziektebeeld of patiënt, te communiceren met collega’s in dezelfde regio, enzovoort.

Ondanks de moeizame start van het Vitalinkmedicatieschema kan het delen van medicatiegegevens levensbelangrijk zijn voor de patiënt. Een recente nota, opgesteld door Domus Medica en andere zorggroepen, wil duidelijkheid brengen in de taakverdeling tussen de betrokken zorgverleners en juridische implicaties.

De nieuwe Europese regelgeving over de bescherming van persoonsgegevens kreeg de benaming ‘General Data Protection Regulation’ of ‘GDPR’ mee, in het Nederlands ‘Algemene Verordening Gegevensbescherming’ of ‘AVG’. Doel is een kader te bieden voor het omgaan met persoonsgegevens van burgers binnen de Europese Unie (EU). Deze nieuwe regelgeving heeft ook impact op de bescherming van gegevens in de huisartsenpraktijk.

De laatste jaren ging het hard met de informatisering in de gezondheidszorg. Meer en meer huisartsen maken gebruik van een elektronisch medisch dossier om alle gegevens van een patiënt op te volgen (administratief, medisch, psychisch, sociaal,…). In 2015 vroegen 8776 huisartsen de toenmalige telematicapremie aan voor het gebruik van een geregistreerd elektronisch medisch dossier (EMD).