Via de procedure Dringende Medische Hulpverlening (DMH) kunnen personen zonder wettig verblijf financiële steun krijgen voor hun medische noden. Het concept ‘Dringende Medische Hulp’ is veel ruimer dan ‘hoogdringende geneeskundige hulp’ die onmiddellijk vereist is na een ongeval of bij een ernstige ziekte.

Onverwachte uitval van een actieve huisarts laat een praktijk vaak in chaos achter. De huisarts, zijn familie en/of collega’s moeten zo snel mogelijk een oplossing vinden om de continuïteit van de zorgen te bewaren. Hierin hebben huisartsenkringen een coördinerende rol: zij moeten de zorgcontinuïteit garanderen met oog voor de draagkracht van de collega’s. De kans op plotse uitval van een actieve huisarts verhoogt elk jaar, aangezien meer dan een kwart van alle huisartsen in België ouder is dan 65 jaar. Ook uitstap uit het beroep (zowel bij huisartsen als specialisten) door burn-out is een...

Politici en stakeholders beschouwen een gelijke toegang tot de gezondheidszorg en een evenwaardige zorg voor iedereen steeds vaker als prioriteit bij het uitstippelen van beleidsplannen. Kant-en-klaar recepten om de gezondheidsverschillen tussen sociale groepen in onze maatschappij weg te werken, bestaan echter niet. Maar zijn er toch een aantal gemene delers?

De invloed van sociale ongelijkheid op gezondheid wordt steeds meer onderkend, maar de kloof tussen rijk en arm blijft stijgen. Preventie kan een stuk van deze ongelijkheid in gezondheid trachten weg te werken. Er bestaat echter weinig evidentie over welke preventieve maatregelen ook effectief zijn bij kansarme groepen.

Om toekomstige initiatieven voor ondersteuning van zelfzorg te kunnen verbeteren is het belangrijk om naast de ervaringen van deelnemende artsen ook de visie van niet of minder deelnemende artsen te kennen. Dit onderzoek gaat na welke belemmeringen deze groep van huisartsen ziet bij een verwijzing van patiënten met diabetes naar het regionale educatieprogramma.

Een systematische review van de literatuur, gepubliceerd in 2002, toonde aan dat de communicatie tussen de arts en de patiënt varieert naargelang de sociaaleconomische status van de patiënt. Deze review gaat na of deze bevindingen nog steeds gelden.

Europa en een aantal landen daarbuiten zijn het laboratorium van het QUALICOPC-onderzoek. Het onderzoek moet in detail zichtbaar maken wat een sterke eerste lijn oplevert en werkt daarom met uiteenlopende data op verschillende niveaus: op nationaal niveau, maar ook data van huisartsenpraktijken en patiënten.

Interventies gebaseerd op de componenten van het Chronic Care Model leiden tot een betere kwaliteit van de diabeteszorg. Dit blijkt ook uit dit onderzoek, maar er was nog ruimte voor verbetering, vooral wat de screening naar complicaties betreft.

Vinden dak- en thuislozen de weg naar de gezondheidszorg in ons land? Gaan ze eerder naar de huisarts of naar de spoeddienst? En maken ze frequent gebruik van de gezondheidszorg of bestaan er te veel barrières? Omdat hierover in België geen gegevens beschikbaar zijn, onderzochten een aantal huisartsen hoe de situatie in Gent is.

In dit onderzoek wordt de klassieke, droge inspectie van het hoofd op luizen vergeleken met de nat-kam-test. Bij deze laatste test wordt het haar nat gemaakt en behandeld met een crèmespoeling. Twee teams van zes onderzoekers controleerden onafhankelijk van elkaar 224 kinderen in het Gentse. Het ene team deed dit met de droge methode; de andere groep met de nat-kam-test. Het besluit is dat de klassieke, droge methode een minder goede screeningsmethode is omwille van het hoge aantal vals-positieven en vals-negatieven. Of de nat-kam-test de nieuwe gouden standaard kan worden, zal verder...