FFP2 maskers: Op de website van CDC is er een passage aan gewijd.
Concreet is het grootste risico het degraderen van de elastieken en het materiaal ter hoogte van de neusbrug. Voor FFP2 maskers is het belangrijk om altijd een ‘seal check’ te doen: door snel in- en uitademen kijken of je het masker kan aanzuigen. Is dit niet het geval, dan is er te veel randlekkage, en is het masker niet geschikt. Dit risico op randlekkage bij FFP2/3 is er ook als de maskers nog niet vervallen zijn. Niet elk model van masker past op elk type gelaat. (In de Angelsaksische landen moeten HCW op periodieke basis een fittest uitvoeren om te weten welk type hoogfiltratiemasker het best past. In België is er nog geen regelgeving hieromtrent. In deze acute epidemische situatie, met schaarste van materiaal is het ook niet het moment om fittesten te gaan invoeren, maar ik ben er zeker van dat dit terug ter sprake zal komen in het post-corona tijdperk.)
Een ander risico is het achteruitgaan van de filtratiecapaciteit van het masker met de tijd, oa door verdwijnen van de elektrostatische lading. Dit is iets wat niet kan gecontroleerd worden door visuele inspectie, maar volgens mij wel een zeker risico inhoudt als maskers al jaren over tijd zijn.
Proceduremaskers: deze sluiten niet nauw aan aan het gezicht. Uiteraard ook kwaliteit van elastieken te controleren. De elektrostatische lading kan ook verminderd zijn, waardoor droplets minder afgestoten worden en de doeltreffendheid vermindert. Maar niemand zal exact kunnen zeggen tot hoeveel tijd voorbij de vervaldatum je de maskers kan gebruiken.
